Prawo do filantropii

Nagle okazało się, że obywatele są gotowi z własnej kieszeni wspierać demokrację.

W ostatnich latach karierę robi słowo „odporność” (ang. resilience). Używa się go w kontekście mówienia o systemach, społeczeństwie i instytucjach. Unia Europejska zadaje sobie pytania, jak budować odporność demokratyczną i ekonomiczną. Polskie władze myślą o odporności w kontekście klęsk żywiołowych. Słowo to łączy się z zagrożeniami, dlatego towarzyszy całej polskiej prezydencji w Unii Europejskiej. Mamy być gotowi do obrony, odporni na dezinformację, mamy zapewnić sobie bezpieczeństwo żywnościowe i zdrowotne. Czy „odporność” stała się kolejnym modnym słowem, do którego każdy dołączy swoje potrzeby, czy też kryje się za nią logiczna i sprawdzona argumentacja? I jak prawo może pomóc w budowaniu odporności?

Choć obserwuję zaledwie kawałek rzeczywistości, tej związanej z budowaniem odporności organizacji społecznych zajmujących się jakością demokracji, mam silne przekonanie, że do budowania każdego typu odporności potrzeba zdecentralizowanych, elastycznych i powszechnych systemów. Bardzo mocno upraszczając – najlepiej działają te systemy, które dają społeczeństwu istotną rolę w panowaniu nad sytuacją. Zupełnie na marginesie, czasem tworząc jakieś rozwiązanie, nie wiemy, kiedy ono okaże się kluczowe i jaki społeczeństwo zrobi z nich użytek. Mamy dwa piękne przykłady z obszaru wspierania społeczeństwa obywatelskiego, które pokazują, że warto szukać rozwiązań prawnych wyłączających obywateli w...