W obronie maratończyków

W obecnej rzeczywistości prawnej możliwe jest spędzenie większości dorosłego życia w stanie oskarżenia.

Wyrok uniewinniający, który zapadł w jednej z prowadzonych spraw, uważałem za oczywisty i od jej początku nie wyobrażałem sobie, że może nastąpić inne rozstrzygnięcie. Klientka przyszła do kancelarii podziękować za obronę w towarzystwie dwudziestoletniej dziewczyny w zaawansowanej ciąży.

– Czy pamięta pan mecenas, kiedy się poznaliśmy? – spytała, a ja nie mogłem sobie przypomnieć. Okazało się, że przyszła do kancelarii, by udzielić mi pełnomocnictwa niedługo po maturze, gdy była w ciąży z córką, która dziś jej towarzyszyła.

– Stało się tak, jak wtedy pan powiedział, że zostanę uniewinniona – kontynuowała. –Tylko dlaczego trwało to tak długo? Przez całe pokolenie, bo moja córka od momentu poczęcia do chwili, gdy sama za chwilę zostanie matką, dorastała z tą sprawą. Miałam dwadzieścia lat stresu, że mogę zostać skazana, trafię do więzienia i nie będę mogła się nią opiekować.

Ćwierć wieku stresu

Nie bardzo wiedziałem, jak jej wyjaśnić, dlaczego sprawa, która nie powinna w ogóle trafić do sądu, ciągnęła się przez dwadzieścia lat, bo na to nie było żadnego sensownego wytłumaczenia....