Warszawskie dzieciństwo Chopina

autor zdjęcia: Adrian Grycuk /wikipedia comoss (2)

źródło: Rzeczpospolita

Fryderyk Chopin mieszkał w Warszawie m.in. w lewej oficynie pałacu Czapskich przy Krakowskim Przedmieściu, nazywanym wówczas pałacem Krasińskich

źródło: Rzeczpospolita

Przypomina o tym tablica na fasadzie budynku

Fryderyk Chopin spędził w Warszawie dwadzieścia pierwszych lat życia. Tu ukształtowała się jego osobowość, tu zdobywał muzyczne szlify, tu odbywał edukację ogólną, tu poznał przyjaciół, którzy zostali z nim na długie lata.

Chopinowie opuścili Żelazową Wolę, gdy Fryderyk miał pół roku. Mikołaj, ojciec Chopina, otrzymał w tym czasie posadę nauczyciela języka francuskiego w Liceum Warszawskim. Mieszkali pod kilkoma adresami – przy Krakowskim Przedmieściu (nad dzisiejszą księgarnią Bolesława Prusa), później na kilka lat przenieśli się do Pałacu Saskiego, następnie do oficyny Pałacu Kazimierzowskiego i do Pałacu Krasińskich na terenie dzisiejszej Akademii Sztuk Pięknych.

Fryderyk wychowywał się z trójką rodzeństwa, ze starszą siostrą Ludwiką i młodszymi – Izabelą i Emilią. Ta ostatnia zmarła w wieku 14 lat na gruźlicę. Chopin również był kruchego zdrowia – miał problemy żołądkowe, nie tolerował tłustych posiłków, tracił na wadze. Do tego dochodziły przewlekłe infekcje górnych dróg oddechowych. Ostatecznie i u niego zdiagnozowano gruźlicę. Nic dziwnego, że rodzice bardzo martwili się o jedynego syna. Śmierć Emilii z pewnością spotęgowała strach o zdrowie Fryderyka. Ten tymczasem, poza tym, że drobny i słabszy fizycznie, był wulkanem energii, miał poczucie humoru, dokazywał na równi z rówieśnikami. To spędzało sen z powiek zwłaszcza matce chłopca, Justynie.

Fryderyk był duszą towarzystwa już w dzieciństwie i zostało mu...