Niepokój uzasadniony

autor zdjęcia: gov.pl

źródło: Rzeczpospolita

Histeryczne tony w debacie o Strategii Bezpieczeństwa Narodowego USA nie są potrzebne, jednak niektóre wątki tego dokumentu budzą wątpliwości i rodzą ryzyka na przyszłość.

Amerykańska strategia bezpieczeństwa to jasny sygnał, że Stany Zjednoczone odchodzą od koncepcji misyjnej, czy taktyki „strażnika globalnego ładu”. Zamiast tego piszą o kalkulacjach, wpływie danej relacji na interesy Stanów, rachubie zysków i strat. Wskazują jednoznacznie, że nie każdy region/kraj na świecie będzie mógł liczyć na aktywną postawę Stanów w sytuacji kryzysu. Wniosek – przed decyzją o zaangażowaniu Waszyngton będzie kalkulować czy ono się Ameryce opłaca i jakie potencjalne zyski przyniosą dane działania.

Ten wątek sam w sobie nie jest może niczym szczególnym – każdy kraj liczy na realizację własnych interesów także w relacjach z państwami partnerskimi – jednak w połączeniu z zawartą w dokumencie sugestią, że Stany Zjednoczone będą chciały zmienić swoje podejście do relacji bilateralnych oraz multilateralnych oraz powinności wobec partnerów, rodzi niepokój. Dokument sugeruje, że obecność państwa sojuszniczego w NATO nie generuje dla Stanów obowiązku zaangażowania na rzecz jego obrony – te powinności będą wynikały z wspomnianej kalkulacji. To podważenie gwarancji sojuszniczych NATO, które będzie prowadziło do osłabiania wizerunku Sojuszu jako pewnego gwaranta pomocy. Bowiem dokument mówi, że to od realizacji interesów Stanów Zjednoczonych będzie zależała decyzja o ich zaangażowaniu w jakikolwiek kryzys.

...