![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)
Pętla z napisem „Socjalizm”
Andrzej Strug był piłsudczykiem, socjalistą, masonem... A jakim pisarzem? Na pewno godnym przypomnienia swoimi najlepszymi, głęboko patriotycznymi utworami
Zmarł 9 grudnia 1937 roku o godzinie 11.15. Gdy odmówiono mu – jako masonowi i przeciwnikowi rządu – pochówku w Alei Zasłużonych na Powązkach, natychmiast zareagowało Wojsko Polskie. Pogrzeb Struga – legionisty i piłsudczyka – odbył się dwa dni później na Cmentarzu Wojskowym na koszt armii.
„Duże wrażenie – zapisała w „Dzienniku” Maria Dąbrowska – robiło w ciemności i przy pochodniach to osobliwe zjednoczenie wojska i robociarzy-socjalistów; salw honorowych i chóralnych pieśni rewolucyjnych: „Czerwonego Sztandaru” i „Warszawianki” (tej z 1905)”. Dodam, że „Pierwszą brygadę” też grano.
Wcześniej jednak wiceprezydent Warszawy Jan Pohoski domagał się odebrania Strugowi krzyża Virtuti Militari. Sławny w owe lata pisarz, a i senator, począwszy od roku 1927 zajmował bowiem coraz bardziej opozycyjną postawę. Protestował w sprawie procesu brzeskiego i Berezy Kartuskiej. Prezesował Lidze Obrony Praw Człowieka i Obywatela, a w 1936 roku wszedł w skład Komitetu Centralnego jawnie już komunistycznej Międzynarodowej Organizacji Pomocy Rewolucjonistom.
Rok przedtem podpisał jednolitofrontową deklarację lewicy kulturalnej „Za porozumieniem”, będącą protestem przeciw literaturze „sfaszyzowanej” i stwierdzającą, że „tylko socjalizm prowadzi dzieło postępu kulturalnego, zaniechane i niweczone przez ginący kapitalizm”. Deklarację podpisali komuniści i sympatycy komunizmu w rodzaju Wandy...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta
