![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)
Rówieśnicy: Mieczysław Boruta-Spiechowicz i Grzegorz Korczyński
To dwa żołnierskie życiorysy i dwie kariery zwieńczone generalską nominacją. To także przyczynek do rozważań nad tym, czym jest honor oficera wojska polskiego, co to jest w ogóle wojsko polskie. Jak żołnierz powinien się zachować w sytuacji kryzysowej. Komu dochować wierności...
Mieczysław Boruta-Spiechowicz
(1894 – 1985) W 1976 r., po przyznaniu przez władze PRL Virtuti Militari I klasy Leonidowi Breżniewowi, w proteście zorganizował na Jasnej Górze składanie Virtuti Militari przez przedwojennych kawalerów tego orderu
Był jednym z najbarwniejszych dowódców polskiego wojska. W młodości związał się z polskim ruchem skautowym. Miał piękną kartę z czasów pierwszej wojny światowej. Walczył w legionach. Brał udział w bitwie pod Rarańczą, za którą awansowano go do stopnia kapitana. Jako podkomendny gen. Hallera wziął udział w bitwie pod Kaniowem.
Od listopada 1918 r. służył w odrodzonym Wojsku Polskim. Bronił Lwowa przed Ukraińcami. Za bitwę pod Grannem, stoczoną podczas wojny polsko-bolszewickiej, otrzymał Virtuti Militari V klasy.
Na początku lat 20. kończył kursy w Szkole Sztabu Generalnego, dał się poznać jako teoretyk i publicysta wojskowy. W dniach zamachu stanu w maju 1926 r. jako dowódca 71. Pułku Piechoty opowiedział się po stronie rządu. Fakt ten nie przekreślił jego kariery. W 1936 r. otrzymał nominację...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta
