![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)
Podbój „nowej ojczyzny”
Pod koniec IX wieku Węgrzy wyruszyli w kolejną – już ostatnią – wędrówkę. Jej przyczyną było nowe poruszenie ludów koczowniczych w Azji i Wschodniej Europie.
W 893 roku bucharski emir Samanidów Ibrahim ibn Achmed uderzył na tureckich Uzów i zagarnął ich stada. Pozbawieni dobytku Uzowie napadli na Pieczyngów (także koczowników pochodzenia tureckiego), którzy obozowali między Morzem Kaspijskim i Uralem. Przegonieni ze swych pastwisk Pieczyngowie powędrowali aż nad Don. W 895 roku sprzymierzyli się z Bułgarami i uderzyli na Węgrów w Etelköz. Węgrzy ponieśli klęskę i wraz z rodzinami, stadami i całym dobytkiem rozpoczęli ucieczkę na zachód i zarazem podbój nowej ojczyzny (węg. honfoglalás).
Węgierscy wojownicy poznali już szlaki i kraje po zachodniej stronie Karpat. Od 962 roku wyprawiali się regularnie w tamte strony po niewolników i łupy. Wiedzieli, że w Basenie Karpackim znajduje się nizina będąca przedłużeniem ciągnącego się od głębokiej Azji obszaru stepów. To tam zakończyli swą wędrówkę Hunowie, by w V wieku pod wodzą Attyli terroryzować...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta
