![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)
Bima
Z punktu widzenia organizacji wnętrza synagogi, a więc przestrzeni służącej rytuałowi, największe znaczenie ma wspomniana przed chwilą bima (bema, bama, almemor, belemer – to inne jej nazwy spotykane w literaturze).
Jest to rodzaj kwadratowej, sześcio- lub ośmiobocznej, bardzo rzadko okrągłej estrady lub podwyższenia. Od XIII – XIV w. Żydzi aszkenazyjscy umieszczali ją mniej więcej pośrodku swoich sal modlitwy. Wejście na nią prowadziło po kilku schodkach umieszczonych zwykle na osi północ – południe.
Wielkość bimy wyznacza stół, często z lekko nachylonym blatem (zwany z hebrajskiego szulchan), na którym mieści się rozłożony zwój Tory, a przy nim trzy – cztery osoby asystujące jej odczytywaniu. Na bimie musi być również miejsce, na którym siada osoba trzymająca zwój Tory przy jego rozbieraniu i ubieraniu. Do tej funkcji służyć może dwuosobowe tzw. krzesło Eliasza, używane przy obrzędzie obrzezania, ale może się tu znaleźć także zwykła ława.
W jednoprzestrzennych salach, czyli...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta
