Rkscentrycy: Henryk Wolpe
Minimalny dorobek naukowy miał profesor nadzwyczajny Henryk Wolpe, wicedyrektor do spraw naukowych Instytutu Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk, gdy zacząłem tam pracować na pełnym etacie 1 kwietnia 1956 roku.
„Słownik Współczesnych Pisarzy Polskich” pod redakcją Ewy Korzeniewskiej (tom trzeci, s. 527, Warszawa 1964) wymienia jedynie dwie jego naukowe pozycje: pracę doktorską (ale gdzie i u kogo pisaną?) pt. „Horacy w poezji Kochanowskiego” powstałą w roku 1930 – tekst gdzieś zaginął – oraz pozycję drugą, odczyt pt. „Mickiewicz w Rosji” zamieszczony w tomie „Siedem odczytów”, (Czytelnik 1956, autorzy: Julian Krzyżanowski, Zdzisław Libera, Stanisław Pigoń, Julian Przyboś, Henryk Wolpe, Stefan Żółkiewski). Skompilowany odczyt naszego uczonego liczył stron 16 (w książce od strony 77. do 94.), z tym że stronę ostatnią wypełniłem ja nieco rozbudowanymi przypisami (do tego drukowanymi nonparelem) wedle umowy z wydawnictwem.
A jednak Henryk Wolpe był członkiem Komitetu Redakcyjnego Dzieł Adama Mickiewicza i na tym terenie miałem do czynienia z tą postacią jako...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta