Państwo panów Nguen, Kochinchina, Południowy Wietnam
Na północy Wietnamu w górach Hoang Lien Son pada zimą śnieg. W delcie Mekongu, na południu, rosną w tropikalnej dżungli drzewa kauczukowe i kamforowce.
Wietnam ma powierzchnię podobną do Polski (331 tys. km kw.), ale Hanoi dzieli od miasta Ho Chi Minh, dawnego Sajgonu, ponad 1500 km. Dlatego m.in. tak wiele miejsca w historii kraju zajmują próby jego zjednoczenia i wysiłki zachowania jedności.
Kolebką państwa wietnamskiego jest Północ, gdzie w I tysiącleciu p.n.e. powstały plemienne państwa Van Lac i Au Lang i – po uwolnieniu się w 939 r. spod trwającego tysiąc lat panowania chińskiego – narodziło się rządzone przez rodzime dynastie królestwo Dai Co Viet. To scentralizowane państwo w XVI w. rozpadło się w praktyce na Północ, gdzie panował ród Trinh i Południe, którym władali panowie Nguen. Kraj, zjednoczony na krótko przez cesarza Gia Long w 1802 r., ponownie podzielili Francuzi – na północny Tonkin i południową Kochinchinę. A w 1954 r. przecięła go granica wzdłuż 17. równoleżnika.
Nazwy południowietnamskich miast, znane wcześniej tylko znawcom Indochin – Sajgon, Hue, Da Nang, Bien Hoa – codziennie pojawiały się w latach 1965 – 1975 w komunikatach wojennych...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta