Ciągle jesteśmy w lesie

autor zdjęcia: Andrzej Krauze

źródło: Rzeczpospolita

Polskie partie nie potrafią zaoferować swoim byłym działaczom żadnego godnego zajęcia. Stąd kolejne kontrowersje wokół polityków odchodzących do biznesu

Zamieszanie wokół obecności Kazimierza Marcinkiewicza w banku Goldman Sachs jak w soczewce pokazuje problemy naszej klasy politycznej. Niską jakość życia publicznego, słabości mechanizmów i struktur partyjnych. Pokazuje, jak wielkie partie polityczne nie umieją dbać o swoich ludzi, korzystać z ich doświadczenia i jak łatwo wypychają ich poza politykę. A tam jedni radzą sobie lepiej, inni gorzej.

Marcinkiewicz nie jest przecież wyjątkowym przypadkiem, choć trzeba przyznać – dość spektakularnym, z różnych – jak wiadomo – powodów.

Od Bieleckiego do Marcinkiewicza

Były premier rządu PiS nie jest też jedynym, który poszedł do bankowości. Znacznie bardziej błyskotliwą karierę zrobił Jan Krzysztof Bielecki, od lat jest szefem Banku Pekao należącego do włoskiej grupy UniCredit.

Henryka Bochniarz, minister przemysłu w rządzie Jana Krzysztofa Bieleckiego, po zakończeniu misji w rządzie przeszła do biznesu i założyła własną firmę doradczą.

Jacek Merkel, były minister do spraw bezpieczeństwa narodowego w kancelarii prezydenta Wałęsy, do niedawna również ważny działacz Platformy Obywatelskiej. Związki z polityką nie przeszkadzały mu w prowadzeniu wielu przedsięwzięć biznesowych, niektórych postrzeganych jako dość kontrowersyjne – jak członkostwo w radzie nadzorczej Universalu czy stworzenie medialnej spółki 4Media.

Adam...