Zbrojownia tamtych lat - Druga szabla Komendanta
Szabla, będąca przede wszystkim bronią, przedmiotem użytkowym, może stanowić także istotny element identyfikujący daną armię, a nawet ważny składnik narodowej tożsamości, jak choćby w przypadku polskich karabeli kostiumowych, masowo produkowanych i wieszanych w szlacheckich dworach w XIX wieku.
Polscy żołnierze, którzy stanęli u boku zaborczych armii w 1914 roku, byli uzbrojeni w obcą broń i w zasadzie jedynie niektóre elementy ubioru i orły na czapkach nawiązywały do tradycji i podkreślały narodowy, polski charakter formacji.
Ale w 1916 roku pojawia się pierwsza po ponadstuletniej przerwie polska broń – szabla, która z czasem ochrzczona została mianem wzoru 17 i stała się regulaminowym orężem odrodzonego Wojska Polskiego. Oręż ten występował w dwóch zasadniczych wersjach: piechoty i kawalerii. Punktem wyjścia był projekt oprawy rękojeści, z jelcem krzyżowo-kabłąkowym, z wąsami, opracowany na przełomie 1915 i 1916 roku w Karasinie na Wołyniu,...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta