Herbert na nowo przebrany
Książka składa się z czterech części. Pierwsza obejmuje interpretacje pojedynczych wierszy Herberta; druga daje wgląd w recepcję jego twórczości oraz uwikłania intertekstualne; trzecia porusza zagadnienia sacrum i piękna; czwarta wreszcie przypomina, że Herbert to nie tylko wybitny poeta, ale także sprawny dramatopisarz
Takie ułożenie szkiców, choć przejrzyste i uzasadnione, może jednak zastanawiać. Dość łatwo bowiem dostrzegamy, że pierwszą i ostatnią część wyodrębniono w zgodzie z klasyfikacją gatunkową (poezja i dramat). W części drugiej dominuje kryterium porównawcze oraz estetyka recepcji, w trzeciej zaś tematyka omawianych utworów. Nie ma zatem jednej zasady, która określałby porządek szkiców. Nie ma, bo być nie może. W „Niepewnej jasności tekstu” panuje bowiem poszanowanie dla różnorodności i bogactwa ujęć. Redaktor zbioru Józef Maria Ruszar zadbał o to, by pomieszczone w tomie teksty były potwierdzeniem dobrze pojętego pluralizmu interpretacji oraz świadectwem głównych sporów toczonych o pisarstwo Herberta. Co więcej, są to również teksty wysokiej jakości poświadczające wyśmienity warsztat filologiczny oraz kompetencje ich autorów. Dzięki temu czytelnik zostaje wprowadzony nie tylko w aktualne dyskusje wokół Herberta. W sposób jasny i rzeczowy przypomina się mu także o ich historycznych kontekstach oraz uwikłaniach.
To właśnie bogactwo, ale i niejednoznaczność, podkreśla w swojej analizie „Tkaniny” Danuta Opacka-Walasek. Wydaje mi się nawet, że w tym szkicu – niczym w soczewce – skupiają się wszystkie napięcia, o których piszą także pozostali autorzy. Interpretując tytułową „Tkaninę”, Danuta Opacka-Walasek zwraca uwagę, że w twórczości...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta