Jak należy liczyć podatek od budowli

Od jakiej podstawy – w wypadku budowli – naliczany jest podatek od nieruchomości? Jeszcze do niedawna odpowiedź wydawała się oczywista: od historycznej wartości, jaką przyjął podatnik na potrzeby obliczania amortyzacji.Wyroki sądów administracyjnych zachwiały jednak tę pewność

Ustalając podatek od nieruchomości należny od budowli, podatnicy do tej pory rutynowo sięgali do ewidencji środków trwałych i przyjmowali za podstawę opodatkowania wynikającą z niej wartość, stanowiącą podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych w rozumieniu przepisów ustaw o podatkach dochodowych.

Gdy budowla składała się na całość środka trwałego a podatnik dokonywał od niej odpisów amortyzacyjnych, działanie takie było oczywiste. Art. 4 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych (dalej upol) stwierdza bowiem, że podstawą opodatkowania w wypadku budowli jest „wartość, o której mowa w przepisach o podatkach dochodowych, ustalona na dzień 1 stycznia roku podatkowego, stanowiąca podstawę obliczania amortyzacji w tym roku, niepomniejszona o odpisy amortyzacyjne”.

Ewentualna kontrola prowadzona przez samorządowe organy podatkowe powinna ograniczać się w tym wypadku jedynie do porównania wartości stanowiącej podstawę naliczania amortyzacji oraz wartości stanowiącej podstawę naliczania podatku od nieruchomości. Jeżeli są identyczne, sprawa powinna być uznana za zamkniętą.

Od wartości rynkowej

Ta, wydawałoby się utrwalona i niebudząca wątpliwości, praktyka została jednak podważona w niedawnych – na razie nieprawomocnych – wyrokach wojewódzkich sądów...