Pracownik parkuje, pracodawca płaci, ale nie zawsze ma koszt
Jeśli pracownik używa do celów służbowych własnego auta, to zwracając mu poniesione w związku z tym wydatki pracodawca może zaliczyć je do swoich kosztów podatkowych. Jednak nie zawsze w całości. Jednym z takich wydatków są opłaty za parkowanie. Przedsiębiorcy mają wątpliwości, jak je rozliczać: czy w całości w kosztach, czy tylko w ramach limitu kilometrówki
Do firmowych kosztów można zaliczyć wydatki związane z używaniem do celów działalności gospodarczej samochodów niebędących środkami trwałymi. Mogą to być np. pojazdy wynajęte lub będące własnością pracowników.
Jazdy lokalne i zamiejscowe
Jeśli chodzi o auta udostępnione pracodawcy przez pracowników, zastosowanie ma art. 16 ust. 1 pkt 30 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (ustawy o CIT) i odpowiednio art. 23 ust. 1 pkt 36 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (ustawy o PIT), wyłączający z kosztów podatkowych wydatki ponoszone na rzecz pracowników z tytułu używania przez nich samochodów (osobowych i innych) na potrzeby podatnika:
- w celu odbycia podróży służbowej (jazdy zamiejscowe) – w wysokości przekraczającej kwotę ustaloną przy zastosowaniu stawek za jeden kilometr przebiegu pojazdu,
- w jazdach lokalnych – w wysokości przekraczającej wysokość miesięcznego ryczałtu pieniężnego albo w wysokości przekraczającej stawki za jeden kilometr przebiegu pojazdu.
Co się mieści w kilometrówce
Nasuwa się tu pytanie, jakie wydatki muszą być rozliczone przez pracodawcę w ramach limitu tzw. kilometrówki. Przepisy mówią ogólnie o wydatkach „z tytułu kosztów używania samochodów osobowych”.
Powstały wątpliwości, czy chodzi tylko...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta