Być częścią historii

źródło: AP

Albert Sosnowski (z lewej) staje przed życiową szansą (fot: AP/Martin Meissner)

Albert Sosnowski o sobotniej walce w Gelsenkirchen z Witalijem Kliczką

Rz: Gdyby 12 lat temu, gdy zaczynał pan zawodową karierę, ktoś powiedział, że zmierzy się pan kiedyś z najlepszym pięściarzem wagi ciężkiej o prestiżowy pas WBC, co by pan pomyślał?

Albert Sosnowski: Nie mam pojęcia, to było nierealne. Nie miałem wtedy za sobą nawet jednej amatorskiej walki. Na szczęście byłem cierpliwy i wytrwały, to pomogło mi dojść tam, gdzie teraz jestem. Po drodze zrozumiałem, że nie wszystko zależy ode mnie. Zobaczyłem ten biznes od środka, przekonałem się, co mogą telewizja i promotorzy.

Które chwile w pana drodze były najtrudniejsze?

Najbardziej bolą porażki. Pierwsza z Kanadyjczykiem Arthurem Cookiem, dziewięć lat temu w Budapeszcie. Druga, na punkty, w 2008 roku z Zuri Lawrencem w Nowym Jorku. Obie nauczyły mnie pokory.

Nie miał pan wtedy ochoty rzucić wszystkiego i zająć się czymś innym?

Mam twardy charakter i szybko się nie poddaję. Na szczęście po burzy wyjrzało słońce i kiedy niektórzy postawili na mnie krzyżyk, zacząłem wygrywać.

Które zwycięstwo było najcenniejsze?

Z Danny’m Williamsem. Trzy miesiące po porażce w Nowym Jorku poleciałem do Londynu i...