Opłaty leasingowe budzą wątpliwości

Firmy, które prowadzą księgi rachunkowe, nie mogą liczyć na jasne wskazówki fiskusa dotyczące zasad zaliczania czynszu inicjalnego do kosztów podatkowych

Z wyjaśnień Ministerstwa Finansów wynika, że za każdym razem trzeba analizować charakter i wielkość tej opłaty oraz treść postanowień umowy. To nie wszystko. Należy bowiem wziąć również pod uwagę przyjęte przez zarząd firmy zasady rachunkowości. Te mogą się bowiem różnić, np. w zależności od jej obrotów.

Minister powołuje się na standardy

W piśmie MF z 15 października czytamy, że w świetle art. 15 ust. 4d i 4e ustawy o CIT jest uzasadnienie do rozliczania czynszu inicjalnego w czasie. Z przepisów tych wynika, że koszty pośrednie (w tym wstępna rata leasingowa) powinny być uznane za koszt podatkowy w dacie poniesienia. Jest to dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych na podstawie otrzymanej faktury albo innego dowodu.

Wyjątkiem jest sytuacja, gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów. Zaksięgowanie wstępnej opłaty leasingowej na określony dzień decyduje więc o dacie i sposobie jej rozliczania jako kosztu podatkowego.

W dalszej części wyjaśnień MF powołuje się na krajowy standard rachunkowości nr 5 „Leasing, najem i dzierżawa”. Zauważa, że w odniesieniu do umowy leasingu operacyjnego opłaty leasingowe (w tym wstępną) rozlicza się metodą liniową. Oznacza to, że opłaty zalicza się równomiernie (w jednakowej wysokości) do kosztów poszczególnych miesięcy lub...