![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)
Ostatnie głuszce na Lubelszczyźnie
Głuszec to jeden z najbardziej zagrożonych gatunków w Polsce. Dzięki unijnym środkom można chronić ostatnie takie ptaki na Lubelszczyźnie. O tym, czy przetrwają, zadecydują najbliższe lata
Najłatwiej głuszce zobaczyć we wrześniu i październiku, gdy usamodzielniają się młode, które wylęgły się wiosną. W dzień ptaki żerują na ziemi, noce spędzają na drzewach. Nieliczni usłyszą głuszce od marca do maja, gdy rozpoczynają się toki. Ale nawet łut szczęścia może już nie wystarczyć, bo w polskich lasach żyje zaledwie 550 – 750 głuszców; tym pięknym ptakom grozi wyginięcie. Od 1995 roku objęte są w kraju ścisłą ochroną, gatunek wpisano do Polskiej Czerwonej Księgi Zwierząt, zaś ostoje głuszców obejmuje Europejska Sieć Natura 2000.
Dziś ptaki żyją w odosobnionych populacjach: na terenie Polski ten niegdyś powszechny gatunek zaczął ginąć już w XIX wieku (Wielkopolska), ale największe straty przyniosła druga połowa XX stulecia – w latach 80. znikły głuszce na Pomorzu i w Białowieży, w latach 90. – w Karkonoszach i Puszczy Knyszyńskiej. Dziś najwięcej tych ptaków gnieździ się w Beskidzie Śląskim i Żywieckim, a także w Gorcach i Tatrach. Zanika populacja głuszca w Sudetach i Borach Dolnośląskich. Na nizinach natomiast głuszce występują jedynie w Puszczy Augustowskiej oraz na Lubelszczyźnie – w Puszczy Solskiej i Lasach Janowskich ich populacja liczy ok. 100 – 150 osobników (ok. 10 lat temu szacowano ją jeszcze na 150 – 200 zwierząt). Leśnicy oceniają, że w ciągu najbliższych lat przy braku odpowiednich działań ochronnych ptaki te mogą całkowicie wyginąć w rejonie Janowa Lubelskiego....
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta
