Gwarancja musi coś zapewniać

ORZECZNICTWO | Ustanawianie przez sądy zabezpieczeń roszczeń w postaci zakazu wykonywania praw z gwarancji bankowej czy ubezpieczeniowej pozostawałoby w sprzeczności z charakterem takiej formy zabezpieczenia.

Powszechnie przyjętą w polskim obrocie gospodarczym praktyką kontraktową jest ustanawianie – na zlecenie wykonawców inwestycji infrastrukturalnych – gwarancji bankowych bądź ubezpieczeniowych na zabezpieczenie należytego wykonania umów o roboty budowalne. Ustanawiające owe gwarancje banki bądź towarzystwa ubezpieczeniowe zobowiązują się nieodwołalnie i bezwarunkowo do zapłacenia na rzecz inwestorów – czyli beneficjentów – określonych kwot do ustalonej maksymalnej sumy gwarancyjnej. Wszelkie okoliczności związane z wystawianą gwarancją zawarte są najczęściej w dokumencie gwarancji.

Dokument i zobowiązanie

Pojęcie gwarancji jest w praktyce ujmowane dwojako. W pierwszym znaczeniu chodzi o dokument, natomiast w drugim gwarancja jest rozumiana jako zobowiązanie gwaranta wobec beneficjenta (w tekście posługiwać się będę pojęciem gwarancji w rozumieniu zobowiązania, jeżeli nie wskażę wyraźnie, że chodzi o inne znaczenie).

W literaturze nie ma zgodności co do identyfikacji sytuacji prawnej, jaka kształtuje się pomiędzy podmiotami zaangażowanymi w relacje związane z istniejącą gwarancją. Relacje te są ujmowane albo jako odrębne stosunki prawne albo jako jeden wielostronny stosunek.

Dla prawidłowego zrozumienia istoty rzeczy wyróżnić należy następujące relacje:

• pomiędzy zlecającym udzielenie gwarancji a gwarantem – stosunek pokrycia,
...