Preferencje przewidziane są nie tylko dla sprzedaży ciągłej

Gdy kontrahenci ustalą dla powtarzających się dostaw towarów i świadczenia usług okresy rozliczeniowe, to mogą korzystniej dla siebie ustalać obowiązek podatkowy. Takie rozwiązanie wynika ze znowelizowanych przepisów.

Od 1 stycznia 2014 roku, co do zasady, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi (art. 19a ust. 1 ustawy o VAT). Przy czym usługę, dla której w związku z jej świadczeniem ustalane są następujące po sobie terminy płatności lub rozliczeń, uznaje się za wykonaną z upływem każdego okresu, do którego odnoszą się te płatności lub rozliczenia, do momentu zakończenia świadczenia tej usługi. Usługę świadczoną w sposób ciągły przez okres dłuższy niż rok, dla której w związku z jej świadczeniem w danym roku nie upływają terminy płatności lub rozliczeń, uznaje się za wykonaną z upływem każdego roku podatkowego, do momentu zakończenia świadczenia tej usługi (art. 19 ust. 3 ustawy o VAT). Regulację tę (w myśl art. 19 ust. 4 ustawy o VAT) stosuje się odpowiednio do dostawy towarów, z wyjątkiem dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 pkt 2 tej ustawy. Wyjątek ten dotyczy zatem wydania towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione.

Dlaczego znowu trzeba zgadywać

Ustawodawca z jednej strony mówi tu o okresach, do...