System równoważny sposobem na „dyżurowe braki” lekarzy

źródło: Rzeczpospolita

Tabela 1. Grafik kardiochirurga na maj 2014 r.

źródło: Rzeczpospolita

Tabela 2. Harmonogram pediatry na maj 2014 r.

źródło: Rzeczpospolita

Tabela 3. Grafik internisty na maj 2014 r.

Szpital może się pozbyć problemu związanego z niedopracowaniem normalnego wymiaru czasu pracy wynikającym z konieczności udzielenia odpoczynku dobowego po dyżurze medycznym. Wystarczy, że system podstawowy zmieni na równoważny.

Lekarze zatrudnieni w podmiotach leczniczych, w których funkcjonują dyżury medyczne, wykonują swoje obowiązki co do zasady w systemie podstawowym. Pracę mają zatem zaplanowaną od poniedziałku do piątku zawsze w tych samych godzinach, np. od 7 do 15.35. Ponieważ pracują w placówkach, które muszą zapewnić całodobową nieprzerwaną opiekę medyczną, to poza normalną harmonogramową pracą muszą też pełnić dyżury medyczne – czyli pozostawać w gotowości do wykonywania pracy na wypadek, gdyby taka konieczność powstała poza ich normalnymi godzinami pracy.

Stawka za nadgodziny

Dyżur medyczny w tym kształcie, choć jest wliczany do czasu pracy, powinien przypadać poza „wymiarowymi" godzinami pracy. Opłaca się go jak nadgodziny.

Taki dyżur może naruszać odpoczynek dobowy. Dzięki temu lekarz najczęściej pełni go samodzielnie lub łącznie z pracą w danym dniu nawet przez 24 godziny.

Tak czy inaczej, po dyżurze lekarz musi mieć zapewniony odpoczynek trwający co najmniej 11 godzin. W praktyce wychodzi na to, że jeśli w danym dniu dyżuruje, to następnego dnia nie przychodzi do pracy wcale, ponieważ musi odpoczywać. Powoduje to jednak braki w wypracowanym przez niego normalnym czasie pracy >patrz przykład 1.

Przykład 1

Kardiochirurg ma ustalony na maj następujący harmonogram >patrz tabela 1.

W maju 2014 r. lekarz w zakresie...