Polityczne motyle

autor zdjęcia: Andrzej Wawok

źródło: Reporter

autor zdjęcia: Mirosław Owczarek

źródło: Plus Minus

Żyjesz i żyjesz, wychowujesz dzieci, wciąż ta sama żona. Włączasz telewizor – zawsze Tusk. To się opatrzy. 
A my chcemy mieć w życiu trochę rodzynków. 
Dlatego dziwaczni politycy, zwłaszcza z dala od centrów 
są sensacją z pozoru nieszkodliwą.

Pamięta pan, z jakim namaszczeniem Stan Tymiński pokazywał tajemniczą „czarną teczkę"?

Zbigniew Nęcki, psycholog społeczny: On robił to naprawdę świetnie!  To było wydarzenie. Porywający  spektakl, emocjonujący performance. Ten jego dumny, pawi krok i piękna żona Peruwianka, Myrna Graciela u boku...

To było szalenie egzotyczne. Do dziś słyszę poszepty:  „Zobacz, jaką ma żonę – zagraniczną!". Bawią pana tacy ekscentrycy? Janusz Korwin-Mikke, Janusz Palikot, niegdyś Andrzej Lepper – motyle polskiej polityki...

Nie bawią, bo w każdej chwili mogą sięgnąć po władzę, a to może się okazać bardzo niebezpieczne. Jeśli taki ekscentryk wykręci się z kontroli społecznej, zbuduje obozy koncentracyjne dla tych, którzy nie będą się zachwycać np. hasłami powrotu kobiet do garów i będziemy mieli to, co w krajach  islamskich. Polityczni ekscentrycy to fundamentaliści przekonani o bezkrytycznej i kompletnej słuszności swych idei. Demagogiczni i... bardzo atrakcyjni zewnętrznie.

Są nienormalni?

Z punktu widzenia psychiatrii w dużym stopniu. Zdecydowanie odstają od reszty, łamiąc wszelkie kanony społeczne, począwszy od nietypowego ubranka, a skończywszy na treści wypowiedzi. Norma społeczna w polityce to...