Zwyczaje handlowe mniej ważne od zapisu kontraktu

REGUŁY PIERWSZEŃSTWA | Nie można podważać precyzyjnego zapisu umowy, powołując się na zwyczajowe uregulowania danej kwestii. Taki zapis może być wyeliminowany tylko wówczas, gdy narusza normy prawa bezwzględnie obowiązującego.

Michał Kołtuniak

W handlu międzynarodowym powszechnie wykorzystuje się różnego rodzaju zwyczaje lub tzw. uzanse, czyli zwyczaje spisane i powszechnie zaakceptowane przez kupców międzynarodowych. Wynika to z odmienności regulacji obowiązujących w różnych częściach świata. Ponieważ nie zawsze da się dopasować warunki transakcji do ich specyfiki, bo zawsze stawiałoby to jedną ze stron (tę, której prawo ma zastosowanie do transakcji) w uprzywilejowanej sytuacji, kontrahenci uciekają się do umów międzynarodowych oraz właśnie zwyczajów i uzansów. Zaletą tych ostatnich jest to, że ich budowa i interpretacja są jednakowe na całym świecie (mając oczywiście na myśli powszechnie stosowane reguły, jak np. Incoterms, reguły dotyczące akredytywy dokumentowej czy też inkasa dokumentowego lub powszechnie stosowane zwyczaje branżowe związane np. z określaniem miar i wielkości). Nie ma więc tu miejsca na niedomówienia, a ściślej mówiąc, łatwiej je rozstrzygać, korzystając np. z międzynarodowego arbitrażu. Nie trzeba bowiem odwoływać się do prawa krajowego jednej ze stron kontraktu.

Wykonanie zobowiązania

Co więcej, osoby podpisujące kontrakty powinny mieć świadomość, że jeżeli w jakiejś branży, przy zawieraniu jakichś typowych umów od...