Patrzmy w niebo

autor zdjęcia: kazuhiro Nogi

źródło: AFP

Mierzący 218 centymetrów Dmitrij Muserski to as reprezentacji Rosji

Jeszcze za wcześnie,by przesądzać, kto będzie gwiazdą mistrzostw świata w siatkówce, ale kilku kandydatów już można wskazać.

Siłą Brazylijczyków, trzykrotnych mistrzów świata, jest wprawdzie zespołowość, ale zawsze mieli też wielkie indywidualności. Kiedyś był Nalbert, później Giba i Dante oraz najmłodszy z tej trójki Murilo Endres. Ten ostatni jest w drużynie Bernardo Rezende, ale jeszcze nie w takiej formie jak wtedy, gdy uznawano go za najlepszego siatkarza świata.

Teraz mocnym blaskiem może zaświecić gwiazda Ricardo Lucarellego. Młody przyjmujący gra znakomicie, ale to samo można powiedzieć o środkowych Lucasie i Sidao, atakującym Leandro Vissotto, czy rozgrywającym Bruno Rezende, synu trenera brazylijskich mistrzów. Na razie Canarinhos zrobili pierwszy krok na drodze do kolejnego sukcesu. Rozbili Niemców i zgasili ich największą gwiazdę, Georga Grozera.

Jeszcze przed igrzyskami w Londynie na pytanie, która z rosyjskich gwiazd świeci najmocniej, prawie każdy odpowiedziałby, że atakującego Maksyma Michajłowa. Jego pozycja na prawym skrzydle była niepodważalna. Ale w grze o olimpijskie złoto to Brazylia długo była lepsza. I wtedy właśnie, przy stanie 2:0 dla Canarinhos ówczesny trener Rosjan...