Lepiej współtworzyć euro2

Alojzy Z. Nowak, Kazimierz Ryć Przyjęcie wspólnej waluty byłoby dla Polski romantycznym skokiem do chybocącego się pojazdu – piszą profesorowie z Wydziału Zarządzania Uniwersytetu Warszawskiego.

Grzegorz Kołodko w artykule „Czy Polska zbawi Europę" („Rzeczpospolita" z 3 stycznia) zachęca do romantycznego gestu dla ratowania UE i strefy euro. Takim gestem byłoby jego zdaniem przystąpienie Polski do strefy w obecnej sytuacji kłębiących się problemów i namiętności zagrażających integracji europejskiej. Naszym zdaniem byłby to dla Polski romantyczny skok do chybocącego się pojazdu w nadziei, że swoim ciężarem uchroni go przed wypadnięciem z torów i umożliwi dalszą jazdę. Tymczasem dla Polski ważniejsze jest posiadanie własnej strategii rozwoju, oczywiście kompatybilnej – gdzie tylko to możliwe z kształtowaną na nowo polityką gospodarczą UE.

Czy dalej byłoby już dobrze

Wolny rynek, który tworzą nierówni pod względem produktywności i konkurencyjności partnerzy, prowadzi do tego, że muszą często korzystać ze zmiany kursów walut dla jej poprawy. Dewaluacje dostosowawcze, zgodnie regułami Bretton Woods poprawiały przynajmniej czasowo salda bilansów obrotów bieżących. Gdy ten system się załamał, a dewaluację źle widzieli partnerzy wspólnego rynku, problem konkurencyjności w systemie kursów płynnych „rozwiązywała" deprecjacja krajowego pieniądza powodowana przez bardziej luźną politykę monetarną bądź fiskalną. Obliczone na przeciwdziałanie tego typu złym praktykom węże walutowe nie sprawdzały się jednak, dlatego wprowadzono...