Minimalne świadczenie na odchodne należy się każdemu

Odprawę wypłacaną w związku z odejściem pracownika na emeryturę lub rentę z tytułu niezdolności do pracy otrzymują zarówno pracownicy zatrudnieni na podstawie kodeksu pracy jak i zatrudnieni na podstawie odrębnych pragmatyk zawodowych. Ale zasady, na jakich nabywają oni prawo do takiego świadczenia mogą być różne.

Ustawa o służbie cywilnej (usc) uprawnienia do odprawy emerytalno-rentowej określa w art. 94. Zgodnie z tym przepisem członkowi korpusu służby cywilnej, którego stosunek pracy ustał w związku z przejściem na rentę z tytułu niezdolności do pracy lub emeryturę, przysługuje jednorazowa odprawa w wysokości trzymiesięcznego wynagrodzenia. A jeżeli członek korpusu służby cywilnej przepracował, co najmniej 20 lat w służbie cywilnej, jednorazowa odprawa przysługuje mu w wysokości sześciomiesięcznego wynagrodzenia.

Ustawa o służbie cywilnej nie różnicuje uprawnień członków korpusu tej służby do takiej odprawy. Prawo do tego świadczenia i to na dokładnie takich samych zasadach mają bowiem wszyscy członkowie korpusu tej służby bez względu na swój status. Co więcej, od posiadanego stażu pracy zależy tylko wysokość otrzymywanego na odejście świadczenia, a nie prawo do niego. Świadczenie to, bowiem przysługuje każdemu członkowi korpus sc bez względu na to iloma latami pracy może się pochwalić.

Urzędnicy państwowi

Inaczej jest wśród osób zatrudnionych na podstawie ustawy o pracownikach urzędów państwowych. Urzędnikom państwowym i innym pracownikom urzędu (na podstawie art. 46 tej ustawy) odprawa emerytalna przysługuje na zasadach określonych w art. 28 tej ustawy. Oznacza to, że w razie przechodzenia na emeryturę lub rentę inwalidzką mogą oni liczyć na...