Zrzucanie gorsetu

Chciałbym, by władza i media promowały język debat publicznych, który będzie otwarty na naszą różnorodność. Język ten powinien nam pomagać w mierzeniu się z wielowymiarową przeszłością rodziny czy naszego najbliższego otoczenia – postuluje pisarz.

Unia, jaką znamy, czyli rodzaj stanów zjednoczonych Europy, nie sprawdza się (...). Nadszedł czas Europy jako republiki" – nawołuje na spotkaniu z czytelnikami w Berlinie politolożka Ulrike Guérot. „Wolność jednostki ludzkiej istnieje o tyle, o ile inne jednostki też są wolne. Wzywamy do (...) poszanowania niezbywalnych praw jednostki (...) w oparciu o głębokie znaczenie dewizy braterstwa. Żywimy przekonanie, że narodowość i podległość wobec jakiegokolwiek terytorium nie ujmują ani nie dodają jednostce ludzkiej żadnych praw" – postuluje w swoim manifeście założone przez andaluzyjskich intelektualistów stowarzyszenie Humanismo Solidario.

W Europie wrze dyskusja nad przyszłością kontynentu. Dynamicznym przeobrażeniom regionu towarzyszy poczucie niedostatku przekonujących wizji politycznych i często archaiczny język debat. Do jego kluczowych, poddawanych próbie pojęć należą narodowość (państwo narodowe), ojczyzna, tożsamość, a nawet osobowość rozumiana jako zespół stałych cech danego człowieka, czyli tak zwany charakter. Czy powyższe idee, które wykształciły się w XIX wieku, nadal przystają do współczesności naszego kontynentu?

Warto spojrzeć rzeczywistości w oczy. Wielu Europejczyków ma dziś problem z określeniem siebie i swoich bliskich za pomocą takich pojęć. Im bardziej modne jest zainteresowanie losami przodków (genealogia przeżywa dziś prawdziwy...