Czas na przymiarkę do wyjścia z systemu

źródło: materiały prasowe

Będę tęsknił za stabilizacją zmieszaną z wolnością, ale nie za skansenem w sądach – mówi Wojciechowi Tumidalskiemu sędzia Jarosław Gwizdak, były prezes Sądu Rejonowego Katowice-Zachód, Obywatelski Sędzia Roku 2015 i znany społecznik, który założył komitet wyborczy i w wyborach samorządowych kandyduje na prezydenta Katowic.

Rz: Ile liczyło najkrótsze uzasadnienie wyroku, który pan wydał?

Jarosław Gwizdak:

Napisałem je na trzy czwarte strony, rozmiarem czcionki 11, z zachowaniem klasycznej triady: część historyczna, czyli czego chciały strony; ustalenia, czyli stan faktyczny, oraz uzasadnienie prawne. Sprawa prosta, skuteczny zarzut przedawnienia podniesiony przez pozwanego. Właściwie najważniejsze były dwie daty: wymagalności roszczenia i wniesienia pozwu, a okres przedawnienia sąd sobie policzył, opierając się na przepisach.

A jak obszerne są klasyczne uzasadnienia wyroku?

Stykam się z reguły z kilkoma, a nawet kilkunastoma stronami uzasadnień, w cywilistyce na szczęście rzadkością są kilkudziesięciostronicowe uzasadnienia, zwyczajne w sprawach karnych.

Dlaczego tak jest?

Z kilku powodów. Orzecznictwo i poglądy komentatorów są coraz bogatsze, więcej jest np. odniesień do prawa europejskiego. Po drugie, odpowiednikiem „ostrożności procesowej" pełnomocników, czyli ścisłej dbałości o interes klienta i możliwość realizacji jego uprawnień także w odwołaniu od wyroku, jest „ostrożność procesowa" sądu, częsty lęk przed zmianą czy uchyleniem wyroku. Wtedy pisze się w uzasadnieniu dużo i gęsto. Omawia się wszystko, co ewentualnie może przyjść na myśl odwołującemu się. Wreszcie dostęp do baz orzecznictwa i...