Pojęcie ciężaru dowodu w postępowaniu cywilnym

Ciężar dowodu uregulowany w art. 6 Kodeksu cywilnego określa, na kim spoczywa ryzyko nieudowodnienia określonego faktu. Zawiera normę decyzyjną, pozwalającą ocenić wyniki przeprowadzonego postępowania dowodowego. Art. 232 Kodeksu postępowania cywilnego stanowi z kolei procesowe narzędzie, za pomocą którego strony mogą osiągnąć skutek w postaci udowodnienia korzystnych dla nich faktów, istotnych z materialnoprawnego punktu widzenia dochodzonego roszczenia. Roksana Bzoma

Tak orzekł Sąd Najwyższy w wyroku I CSK 14/16 z 12 stycznia 2017 r.

Powodowie zażądali od Miasta Stołecznego Warszawy wynagrodzenia za bezumowne korzystanie z lokali użytkowych i mieszkalnych. Sąd okręgowy uwzględnił powództwo. Przychylił się do, uzupełnionych dodatkowym pismem procesowym, żądań powodów jako właścicieli występujących przeciwko pozwanemu jako posiadaczowi samoistnemu w złej wierze. Domagali się wynagrodzenia z tytułu pobranych przez pozwanego czynszów oraz pożytków nieuzyskanych w związku ze złym gospodarowaniem. Przedmiotowe lokale użytkowe były w części w pewnych okresach wynajmowane przez pozwanego. Sąd ocenił, że roszczenia dotyczyły zarówno wynagrodzenia za korzystanie z rzeczy w okresie, gdy pozwany nie wynajmował lokali, jak i roszczeń o zwrot pożytków pobranych oraz tych, których z powodu złej gospodarki nie uzyskano. Zdaniem sądu okręgowego powodowie wykazali, że mają uprawnienia do przypisania im tytułu własności po części własności budynkowej.

Pozwany wniósł apelację, oddaloną jako bezzasadną. Sąd II instancji zgodził się, że ze stanowiska sądu okręgowego nie wynika jasno, czy...