Różne tory prowadzą do stacji

źródło: Shutterstock

Sądowe spory muszą ustąpić porozumieniu i mediacji.

Wzrastająca ilość spraw w sądach nie spowoduje, że zostaną zatrudnieni dodatkowi sędziowie, referendarze, asystenci, sekretarze, woźni i obsługa administracyjna. Tylko bowiem w gospodarce obowiązuje zasada, że wzrost popytu może generować podaż.

Sądy nie należą do administracji państwowej ani do gospodarki – są osobnym rodzajem władzy. Jeżeli mają zbyt wiele spraw, to trzeba je odciążyć – bo przeciążony wymiar sprawiedliwości nie służy tak jak powinien obywatelom ani gospodarce. Jako osobny rodzaj władzy sądy są finansowane z pieniędzy podatników, a opłaty sądowe nie służą utrzymaniu sądów ani na to nie wystarczą.

Podsumowując:

1. na utrzymanie sądów nie można przeznaczać nieskończonych funduszy,

2. każda sprawa jest dotowana ze Skarbu Państwa,

3. każdy, kto wnosi sprawę, korzysta de facto z pomocy państwa, bez względu na zwolnienie (lub nie) od kosztów.

Powstaje więc dylemat: sądy mają zwiększyć swoje możliwości „przerobowe" czy przyjmować mniej spraw? Trzeba mieć na względzie sprzeczności, tzn. obowiązek przyjęcia każdej sprawy (formalne prawo do sądu) oraz obiektywne przeszkody w jej należytym rozpatrzeniu (z powodu nadmiernej ilości spraw). Przez należyte rozpatrzenie należy rozumieć wydanie orzeczenia w odpowiednim czasie oraz rozważenie wszystkich wniosków i dowodów koniecznych do wydania orzeczenia. W praktyce ten pierwszy...