Oliwa sprawiedliwa na wierzch wypływa

Antyczne łacińskie powiedzenie: 
„Historia magistra vitae est", historia jest nauczycielką życia, wciąż nie traci na aktualności, zwłaszcza gdy myślimy 
o historii medycyny.

Starać się nie dotykać palcami nosa, ust, oczu, kasłać w rękaw, ale przede wszystkim myć dłonie" – te zalecenia są wszechobecne, powtarzane na każdym kroku, od kiedy po świecie rozpełza się koronawirus. Ale ten apel o powstrzymywanie się od tych prostych, powszechnych, naturalnych gestów, w pewnych okolicznościach zagrażających zdrowiu i życiu, apel o mydlenie rąk kilka razy dziennie, po raz pierwszy został wystosowany 160 lat temu. Domagał się tego młody węgierski lekarz, na dwie dekady przed wykryciem przez Louisa Pasteura drobnoustrojów.

Ignac Semmelweis urodził się w 1818 roku w Budapeszcie. Położył podwaliny pod nową gałąź medycyny – antyseptykę, czyli postępowanie odkażające, niszczące drobnoustroje na skórze, błonach śluzowych, w zakażonych ranach. Uratował setki istnień ludzkich, ale nie zyskał tym uznania współczesnego mu świata medycznego, przeciwnie, ściągnął...