Fiskus nie może sięgać po rozwiązanie, którego nie było

Przepis art. 199a ordynacji podatkowej nie wprowadza klauzuli obejścia prawa podatkowego. Nie uprawnia do pomijania na gruncie prawa podatkowego konsekwencji wynikających z ważnych i skutecznych czynności, które zostały podjęte celem uchylenia się od opodatkowania.

Spór w sprawie dotyczył zarzutu dokonania czynności dla pozoru. Zaczęło się od tego, że zakłady mięsne prowadzone przez małżonków i jeszcze jedną osobę w 2007 r. zostały wniesione aportem do spółki z o.o. Jej jedynymi wspólnikami byli małżonkowie. W 2015 r. dokonano jej przekształcenia w spółkę akcyjną. Generalnie chodziło o koncentrację, kłopoty podatników miały związek z szeregiem operacji, które po drodze przeprowadzono w celu wymiany udziałów.

Schody zaczęły się gdy na konto małżonków wpłynęło ponad 20 mln zł, a fiskus zakwestionował roczne rozliczenie PIT męża za 2015. W jego ocenie przypadające na niego 10 mln zł to przychód ze zbycia akcji spółki, którego nie zadeklarował. Fiskus zauważył, że czynności zbycia akcji dokonał z udziałem powiernika – tj. spółki, której powierzono udziały celem ich odsprzedaży. A zdaniem urzędników czynność wymiany udziałów, na którą powołuje się mężczyzna miała charakter pozorny. Sięgnął po art. 199a § 2 ordynacji podatkowej i określił skutki podatkowe z powiernictwa, a pominął jego zdaniem pozorną wymianę udziałów.

Podatnik nie zgadzał się z zarzutem pozorności. Tłumaczył, że do wymiany...