Jak zaksięgować wierzytelności handlowe wyrażone w walucie obcej

Często przedsiębiorcy sprzedają swoje towary i usługi za granicę. Oznacza to, że zapłatę otrzymują nie w złotówkach ale np. w euro. Transakcje takie wymagają określonych zapisów w ewidencji księgowej.

Wierzytelności handlowe stanowią należność dla sprzedawcy oraz zobowiązanie dla nabywcy towarów i usług.

Zgodnie z art. 28 ust. 11 pkt 2 ustawy o rachunkowości (dalej: uor), powstałe należności i zobowiązania na dzień ich powstania ujmuje się w księgach rachunkowych według wartości nominalnej. Na dzień bilansowy, należności i zobowiązania wyceniane są w kwocie odpowiednio wymaganej zapłaty, z zachowaniem zasady ostrożności oraz wymagającej zapłaty (art. 28 ust. 1 pkt 7 i 8 uor).

Kwota wymagalna

Kwota wymaganej (wymagająca) zapłaty oznacza wartość wierzytelności handlowej określoną na koniec roku obrotowego i obejmującą wartość nominalną należności (zobowiązania) z dnia początkowego jej ujęcia w ewidencji księgowej, skorygowaną o dokonane na dzień bilansowy spłaty, naliczone kary umowne, odsetki za zwłokę w jej zapłacie, zasądzone koszty postępowania sądowego, uznane reklamacje i przyznane rabaty. Należności i zobowiązania z tytułu dostaw i usług ujmowane są w bilansie, niezależnie od okresu ich spłaty/wymagalności (do lub powyżej 12 miesięcy) jako należności i zobowiązania krótkoterminowe. Wierzytelności handlowe mogą być wyrażone w walucie obcej (źródłem ich pochodzenia może być zarówno obrót krajowy, jak i obrót międzynarodowy, obejmujący transakcje wewnątrzwspólnotowe i pozawspólnotowe, realizowane z kontrahentami z i spoza Unii...