Dylematy przy korzystaniu z instrumentów polityki pieniężnej

W przypadku strukturalnych operacji otwartego rynku i interwencji walutowych zapisy „Założeń polityki pieniężnej" nie są dostatecznie precyzyjne, powodując niedomówienia interpretacyjne i problemy kompetencyjne.

Rada Polityki Pieniężnej (RPP) ma możliwość wpływania na procesy cenowe i realną gospodarkę, korzystając z szeregu instrumentów wyliczonych w „Założeniach polityki pieniężnej". Praktyka korzystania z niektórych instrumentów w okresie pandemii wskazuje na potrzebę doprecyzowania procedury ich stosowania. Dotyczy to szczególnie strukturalnych operacji otwartego rynku oraz interwencji walutowych, które w okresie pandemii stały się ważnymi instrumentami w walce z recesją.

W obu przypadkach mamy do czynienia z instrumentami, których stosowanie nie jest poprzedzone głosowaniem, a ich sposób wykorzystania jest opisany w „Złożeniach polityki pieniężnej" w bardzo ogólny sposób, co może powodować nieoczekiwane problemy.

Nieprecyzyjne zapisy

Wybuch pandemii sprawił, że zarząd NBP w komunikacie z 16 marca 2020 r. poinformował, iż podjął decyzje o przeprowadzaniu strukturalnych operacji otwartego rynku, polegające na skupowaniu obligacji skarbowych, a od kwietnia również obligacji z gwarancjami Skarbu Państwa. Rozpoczęcie przeprowadzania operacji strukturalnych nie było głosowane przez RPP.

W opisie dyskusji na posiedzeniu decyzyjnym Rady 17 marca 2020 r. znajdziemy jedynie informacje, że jej członkowie stwierdzili, iż „należy rozpocząć prowadzenie operacji skupu obligacji skarbowych na rynku...