Przestępstwo powyżej skali

Użycie środka masowej zagłady jest zbrodnią wojenną.

Startująca z wyspy Tinian superforteca B-29 Enola Gay lotnictwa Stanów Zjednoczonych 6 sierpnia 1945 r. zrzuciła na Hiroszimę czterotonową uranową bombę atomową Little Boy. W chwili ataku w mieście przebywało ok. 370 tys. ludzi. Byli to stali mieszkańcy, osoby dojeżdżające do pracy z okolicznych przedmieść, personel wojskowy (40-tys. garnizon wojskowy) oraz koreańscy robotnicy przymusowi. Bombę zrzucono na centrum miasta (celem był most Aioi – charakterystyczny punkt w mieście, ułatwiający załodze bombowca namiar).

Eksplozja o sile około 15 kiloton trotylu, temperaturze 300 tys. °C i natężeniu 248 dB nastąpiła o godzinie 8.16.02 na wysokości 580 m, zabijając natychmiast 78 100 mieszkańców i ciężko raniąc 37 424. Za zaginione uznano 13 983 osoby. W wyniku choroby popromiennej w następnych miesiącach i latach tysiące ludzi zmarły. Badania nad długoterminowymi, wielopokoleniowymi konsekwencjami są nadal prowadzone wśród ocalałych i ich potomstwa. Takie osoby nazywa są często japońskim słowem hibakusha, oznaczającym osoby będące ofiarą eksplozji. Trzy dni później bombę atomową zrzucono na drugie japońskie miasto, Nagasaki.

Przywołane wydarzenia pokazują, jak straszne mogą być następstwa użycia w trakcie działań wojennych środków masowej zagłady. Mając tego świadomość, społeczność międzynarodowa podjęła liczne działania, aby podobne wydarzenia nigdy więcej się nie powtórzyły,...