Duchy dzieciństwa i gorzki smak piwa

autor zdjęcia: mat. pras.

źródło: Rzeczpospolita

11-letnia Marianna Ame (Tonia) doskonale dostosowała się do konwencji filmu Marcina Bortkiewicza

Pełen magii, oryginalny film „Tonia” Marcina Bortkiewicza jest świetnie zagraną opowieścią o dojrzewaniu do samodzielności.

– Cały świat jest jak kino. Ja w swoim filmie gram główną rolę – mówi jedenastoletnia, tytułowa bohaterka. To jej oczami reżyser Marcin Bortkiewicz patrzy na świat.

Tonia mieszka w małym mieście, w osiedlu, gdzie wszyscy się znają. Jej rodzina to despotyczna babka i bezrobotny, zapijaczony ojciec. Matka umarła w czasie porodu. Gdzieś w pobliżu jest kościół. I knajpa, z której trzeba ojca wyciągać.

– Tatko, przecież to gorzkie – popłakuje Tonia. – Jak się urodziłaś, byłem bardzo szczęśliwy i z tego szczęścia nalałem sobie piwka. Ale potem dowiedziałem się, że twoja mamusia umarła. Zapłakałem. I płakałem, płakałem. Od tego czasu wszystkie piwka na ziemi mają gorzki smak – tłumaczy tatko.

I tak toczy się życie Toni. Aż do poranka, gdy ojciec przychodzi w białej koszuli, trzeźwy. Kuzyn załatwił mu pracę we Włoszech, wyjeżdża...