Szkoda planistyczna: kiedy właściciel ma prawo do odszkodowania?

Uchwalenie bądź zmiana miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego mają bezpośrednie przełożenie na wzrost albo obniżenie wartości nieruchomości. Mogą także powodować ograniczenia w korzystaniu z niej w dotychczasowy sposób lub w sposób zgodny z dotychczasowym przeznaczeniem.

Coraz częściej zdarza się, że zmiany ustaleń planistycznych wprowadzane są z inicjatywy właścicieli lub użytkowników wieczystych. Reforma planistyczna dostarczyła narzędzi (zwłaszcza zintegrowany plan inwestycyjny), dzięki którym współpraca prawodawcy lokalnego z inwestorem jest jeszcze łatwiejsza i wolą ustawodawcy jest, by stała się standardem. Jednak zazwyczaj właściciel nieruchomości nie ma wpływu na ustalenia miejscowego planu i musi liczyć się z konsekwencjami jego wejścia w życie. Do takich negatywnych konsekwencji należy tzw. szkoda planistyczna, która obejmuje dwojakie skutki: uniemożliwienie lub istotne ograniczenie korzystania z nieruchomości w dotychczasowy sposób lub zgodnie z dotychczasowym przeznaczeniem, albo obniżenie wartości nieruchomości. Zakres roszczeń przysługujących właścicielom lub użytkownikom wieczystym oraz procedury ich dochodzenia reguluje ustawa o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (upzp). Co szczególnie istotne, roszczenia te mają charakter cywilnoprawny i jako takie w razie sporu dochodzone mogą być przed sądami powszechnymi.

Szkoda planistyczna, czyli co?

Najogólniej, szkoda planistyczna to negatywne dla właściciela lub użytkownika wieczystego skutki uchwalenia lub zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Skutki te sprowadzać się muszą do rzeczywistej szkody w rozumieniu cywilistycznym. Szkoda ta...