NSA zmieni rzeczywistość podatkową? „Duch przepisów” ponad literą prawa

NSA uznał, że wyłączenie z limitu kosztów usług niematerialnych ma charakter wyjątkowy i nie obejmuje finalnych odbiorców usług, nawet jeśli usługi te zostały im odprzedane bez marży (refakturowane) przez podmioty powiązane.

Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 3 czerwca 2025 r. (II FSK 1147/22) może stanowić istotny punkt zwrotny w kształtowaniu wykładni przepisów podatkowych, szczególnie w zakresie podejścia do tzw. refakturowania usług przez podmioty powiązane. Co wyjątkowo istotne — rozstrzygnięcie to wpisuje się w coraz odważniejsze odchodzenie sądów administracyjnych od prymatu wykładni literalnej na rzecz wykładni funkcjonalnej, opartej na celowości i systematyce przepisów.

I choć art. 15e ustawy o CIT został uchylony 1 stycznia 2022 r., to znaczenie tego orzeczenia wykracza daleko poza jego historyczny kontekst. To nie tylko precedens. To zmiana reguł gry, której konsekwencje mogą wykraczać daleko poza przedmiot sporu, którym jest refakturowanie usług.

Przykład sprawy, w której orzekał Naczelny Sąd Administracyjny, pokazuje, jak nawet drobne różnice interpretacyjne mogą w praktyce oznaczać milionowe konsekwencje dla międzynarodowych grup kapitałowych.

Gra o wielką stawkę

Schemat, którego dotyczył spór, był na pierwszy rzut oka zupełnie nieszkodliwy. Podmiot powiązany nabywa usługę od zewnętrznego dostawcy i bez marży odprzedaje ją spółce powiązanej. W dokumentacji transakcji wszystko się zgadza: cena rynkowa, brak narzutu, pełna transparentność. Spółka argumentowała więc, że takie „przekazywanie”...