Szelest płyty, szelest pieniędzy

INWESTYCJE ALTERNATYWNE | Winyle rządziły przez ponad stulecie. Teraz przeżywają renesans i zyskują na wartości

Moda na płyty winylowe dźwiękowcom może się kojarzyć z koszmarem i regresem, ale nikt nie jest w stanie zatrzymać ogromnej fali sentymentu, jakim niektórzy melomani darzą czarne krążki. Zwłaszcza że w grę wchodzą też niemałe pieniądze.

„Piratujcie mnie!” – zaapelował prowokacyjnie Jean-Michel Jarre na antenie Radia Luksemburg latem 1983 roku. Rzeczywiście, okazja była wyjątkowa: jedyny raz w historii można było usłyszeć dzieło „Musique pour Supermarche” (Muzyka dla supermarketów) z oryginalnego nośnika. Była nim wytłoczona tylko w jednym egzemplarzu płyta winylowa z utworami napisanymi specjalnie na paryskie targi branży handlowej, która – zgodnie z tytułem – miała zostać potraktowana jako podręcznikowy przykład „muzyki w tle”, zachęcającej do niespiesznego spaceru między sklepowymi półkami.

Jarre zlecenie zrealizował, ale w przewrotny sposób. – To protest przeciw głupawej industrializacji muzyki – dowodził później. Stworzył siedem kilkuminutowych utworów, którym nie nadawał osobnych tytułów, lecz jedynie je ponumerował. Mimo protestów menedżera, który być może węszył w całym przedsięwzięciu okazję do dalszej monetyzacji, zarządził wytłoczenie jednej fizycznej kopii i zniszczenie taśm matek. Po czerwcowych targach i wspomnianej...