11 września 2001 r.: „Właśnie tutaj walczymy”

autor zdjęcia: U.S. Navy Photo by Journalist 1st Class Mark D. Faram Wikimedia Commons

źródło: Rzeczpospolita

11 września 2001 r.: helikopter przelatuje nad obszarem płonącego Pentagonu w Waszyngtonie: dym unosi się z południowo-zachodniego narożnika budynku po uderzeniu o godz. 9.37 czasu lokalnego porwanego samolotu (lot 77)

autor zdjęcia: Wikipedia

źródło: Rzeczpospolita

Prezydent George W. Bush przemawia do mediów w Pentagonie, 17 września 2001 r. Po lewej stronie: doradczyni ds. bezpieczeństwa narodowego Condoleezza Rice

źródło: Rzeczpospolita

SITUATION ROOM Prószyński i S-ka, Warszawa 2025

autor zdjęcia: Photographs Related to the George W. Bush Administration / Wikimedia Commons

źródło: Rzeczpospolita

Dyrektorka Sali Kryzysowej Deborah Loewer 11 września 2001 r. towarzyszyła prezydentowi George’owi W. Bushowi w wyjeździe. Tu widoczna po prawej, za prezydentem, na pokładzie Air Force One

Żadne inne pomieszczenie nie definiuje lepiej roli Ameryki w świecie i żadne nie jest owiane większą tajemnicą. Stworzone za czasów prezydenta Kennedy’ego, od ponad sześciu dekad jest centrum zarządzania kryzysowego amerykańskich przywódców.

Rano 11 września 2001 roku członek personelu Sali Kryzysowej Ed Padinske miał do wykonania ważne zadanie: razem ze swoją żoną Heidi pierwszy raz odprowadzali córkę do przedszkola w Fair­fax w stanie Wirginia.

W szkole Padinske (180 cm wzrostu) dzielnie zasiadł na dziecięcym plastikowym krzesełku, by posłuchać wprowadzenia dla rodziców. „Próbuję przyjąć jakąś wygodną pozycję – opowiadał mi – gdy nagle wchodzi pomoc nauczyciela, stuka mnie w ramię i mówi: «Chyba powinien pan zadzwonić do pracy»”. Pomoc, która wiedziała, że Padinske pracuje w Białym Domu, usłyszała, że samolot uderzył w World Trade Center.

W drodze do Sali Kryzysowej

Padinske zerwał się z krzesełka i zanim dotarł do samochodu, na parkingu włączył się alarm jego pagera. To był sygnał od kolegi z personelu dyżurującego, Roberta Hargisa, oznaczający, że on i pozostali powinni być „gotowi natychmiast ruszyć do Sali Kryzysowej albo, w przypadku ewentualnego zagrożenia Białego Domu, przejść do realizacji planu kontynuacji operacji (COOP – continuity of operations), który przewiduje alternatywną lokalizację Sali Kryzysowej”. Wsiadł do samochodu, włączył radio i z telefonu komórkowego zadzwonił do pracy. Pracownik pełniący służbę poinformował go, że w wieże uderzyły już dwa samoloty...