Kontrowersje wokół uchwały Sądu Najwyższego

Ustalenie nieważności kredytu należy do syndyka, a do sądu po odmowie wpisania na listę wierzytelności.

Sąd Najwyższy 19 września 2024 r. w składzie trzech sędziów wydał uchwałę w następującej sprawie: „Czy postępowanie sądowe z powództwa kredytobiorcy będącego konsumentem o ustalenie nieistnienia stosunku prawnego z umowy kredytu waloryzowanego (indeksowanego albo denominowanego) do waluty obcej wytoczone przeciwko bankowi, co do którego w toku postępowania ogłoszono upadłość, jest sprawą o wierzytelność, która podlega zgłoszeniu do masy upadłości, w rozumieniu art. 145 ust. 1 ustawy z 28 lutego 2003 r. – Prawo upadłościowe”.

Lub inaczej: czy należy postępowanie sądowe „o ustalenie” zawiesić do czasu rozpoznania przez syndyka zgłoszenia wierzytelności na liście wierzytelności, czy też sąd może prowadzić to postępowanie z udziałem syndyka masy upadłości bez oczekiwania na wyczerpanie trybu określonego w prawie upadłościowym?

Stanowisko Sądu Najwyższego – sprawa o ustalenie nie jest wierzytelnością

Sąd Najwyższy 19 września 2024 r. uchwalił, że postępowanie sądowe z powództwa kredytobiorcy będącego konsumentem o ustalenie nieistnienia stosunku prawnego z umowy kredytu, prowadzone przeciwko bankowi, co do którego w toku postępowania ogłoszono upadłość, nie jest sprawą „o wierzytelność, która podlega zgłoszeniu do masy upadłości” w rozumieniu art. 145 ust. 1 ustawy z 28 lutego 2003 r. – Prawo upadłościowe (dalej: pr. up.), a tym samym może być podjęte...