Czasami warto być niekonsekwentnym

autor zdjęcia: AFP

źródło: Rzeczpospolita

Mój powrót do reprezentacji Polski nie miałby sensu, bo tylko namieszałbym w głowie trenerowi i zabrał miejsce któremuś z chłopaków – mówi „Rzeczpospolitej” Wojciech Szczęsny, bramkarz Barcelony, który w kadrze rozegrał 84 mecze.

Gdyby rok temu ktoś powiedział panu, że będzie pan świętował mistrzostwo Hiszpanii z Barceloną i zostanie w katalońskim klubie na dłużej, uznałby go pan za szaleńca czy wizjonera?

Za szaleńca. Zupełnie nie wyobrażałem sobie powrotu do profesjonalnej piłki, ale Arsene Wenger trafił w czuły punkt. Gdy spotkałem się z nim w trakcie realizacji filmu dokumentalnego, powiedział, że może wybrałem złe drzwi i jeszcze wrócę na boisko. Pomyślałem wtedy: „co on gada?”, ale zabolało mnie ego. Nazajutrz dostałem telefon z Barcelony i po paru dniach podjąłem decyzję, że wznawiam karierę. Już podczas emerytury rozmawiałem z Matą na temat gry w jego Tajfunie (klub z Ostrowa Lubelskiego, w którym słynny raper został prezesem – przyp. red.), a kilka miesięcy później świętowałem potrójną koronę z Barceloną. Nie wierzyłem, że ktokolwiek lub cokolwiek będzie mnie w stanie przekonać do zmiany decyzji, ale dzisiaj z perspektywy czasu absolutnie tego nie żałuję. Okazuje się, że czasami warto być niekonsekwentnym.

Wenger przekonuje, że bez wstawania rano na trening życie się dłuży. Pan twierdzi z kolei: „Czułem się nieswojo w byciu byłym piłkarzem”.

Mówiłem to w kontekście pożegnania z Juventusem. Pojechałem do Turynu, widziałem, jak chłopaki wychodzą na boisko, z wszystkimi bardzo serdecznie się przywitałem, życzyłem im powodzenia. Nie czułem, że to moi byli koledzy z...