Jerozolima Królestwa, polski Oxford
Kilka lat po śmierci Szachny Żydzi lubelscy podjęli starania o uzyskanie od króla przywileju na wybudowanie akademii talmudycznej. Okazję ku temu stworzył wybitny lekarz dr Izaak Maj, który zakupił plac położony u podnóża wzgórza zamkowego i przeznaczył go na wzniesienie synagogi, a przy niej jesziwy.
Formalną zgodę na wybudowanie uczelni wydał król Zygmunt August w 1567 r., który w przywileju nadał kierownikowi akademii tytuł rektora. Była to niezwykle ważna i prestiżowa funkcja, gdyż rektor został nie tylko wyjęty spod jurysdykcji rabina lubelskiej gminy, ale i uznany za wyższego rangą od wszystkich rabinów. Uzyskał więc pozycję wyraźnie uprzywilejowaną, zapewniającą mu wysoki prestiż społeczny oraz pełną niezależność w kształtowaniu programu, metod i organizacji studiów w jesziwie.
Pierwszym rektorem lubelskiej jesziwy został rabin Salomon Luria (1510 – 1573) zwany Maharszalem, wybitny talmudysta, autor komentarzy talmudycznych i responsów...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta