![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)
Po powrocie Żydów na Litwę
Po powrocie Żydów na Litwę w 1503 r. życie żydowskie nabrało nowych barw. Odbudowywały się stare gminy żydowskie w Brześciu, Pińsku, Łucku i Grodnie, powstawały nowe w Krzemieńcu, Kowlu, Wilnie. Aleksander Jagiellończyk, podejmując decyzję o zgodzie na powrót Żydów na Litwę, kierował się względami ekonomicznymi.
Żydzi odgrywali już wtedy tak ważną rolę w administrowaniu i zagospodarowywaniu tych ziem, że trudno było wyobrazić sobie ich dalszy rozwój bez udziału tychże.
22 marca 1503 r. Aleksander oznajmił staroście grodzieńskiemu, że przyjmuje Żydów z powrotem, i polecił, aby oddano im w tym mieście budynek bożnicy, cmentarz, place w obrębie miasta wraz z budynkami oraz długi, jakie winni im byli chrześcijańscy mieszkańcy miasta. W zamian Żydzi zobowiązali się płacić roczny podatek zwany „powrotne” oraz sfinansować wystawienie 1000 jezdnych żołnierzy. W ślad za gminą grodzieńską zezwolenie na powrót otrzymały inne gminy miast...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta
