![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)
Arsenał minionych wieków
Michał Mackiewicz
Broń obuchowa
Jednym z bardziej rozpowszechnionych rodzajów broni obuchowej na Rusi był kiścień. Pojawiwszy się w X wieku, staje się wkrótce klasycznym elementem staroruskiej kultury. Ilość znalezionych egzemplarzy skłoniła badaczy do sporządzenia ich typologii. Kiścień składał się z ciężarka przymocowanego rzemieniem do drewnianego trzonka-dzierżaka o długości 40 – 50 cm. Ciężarki sporządzano z poroża, kości i oczywiście metalu. Te robione z brązu są często bardzo starannie wykonane i bogato zdobione, pokrywane napisami, zaopatrzone najczęściej w uszko służące do przywiązania rzemienia. Owo misterne zdobienie daje podstawę do przypuszczenia, iż broń ta była używana przez bogatszych przedstawicieli ruskiej armii i stanowiła także wyznacznik ich wysokiej pozycji społecznej. Cios zadany kiścieniem był szczególnie niebezpieczny w przypadku trafienia w głowę i zapewne w tę część ciała starano się zwykle ugodzić przeciwnika. Podobnie zapewne używano buław, których metalowe głowice są również bardzo licznie znajdowane. Głowice owe miały postać masywnego wielościanu zaopatrzonego dodatkowo w dookolne stożkowate kolce. Masowo wykorzystywano bojowe topory, zwłaszcza w piechocie; bywa, że ich żeleźca są bogato ornamentowane. O ich dużym znaczeniu w wojskowości ruskiej świadczyć może pośrednio fakt wykształcenia się w XVI-wiecznym państwie...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta
