![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)
Dwudziestolecie międzywojenne: od „5 Rano” do popołudnia
Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości zaczynają się uaktywniać wcześniej wydawane gazety i czasopisma oraz powstawać nowe w wielu miastach, a przede wszystkim w Warszawie, która stała się swojego rodzaju światowym centrum prasy żydowskiej.
Spis, który sporządziłem wg stanu na wiosnę 1939 r. obejmuje 160 tytułów. Samych dzienników w jidysz ukazywało się w kraju 30, z tego osiem w Warszawie, które dysponowały znakomitą bazą techniczną i kadrami. Warszawska prasa, nie licząc dwu popołudniówek („Hajntige Najes” i „Warszewer Radio”) miała zasięg ogólnokrajowy, a nawet międzynarodowy. Prasa żydowska wydawała w języku polskim sześć dzienników (w tym trzy w Warszawie), co się tłumaczy tym, że Żydzi byli także potencjalnymi czytelnikami prasy polskiej.
Jeżeli chodzi o periodyki, zdumiewa ich obfitość. Obok tygodników społeczno-literackich i kulturalnych (m.in. „Welt-Szpigiel”, „Literarisze Bleter”, „Film-Cajtung”) ukazywały się liczne czasopisma partii politycznych, związków zawodowych, ekonomicznych, rodzinnych, poświęconych zdrowiu, dziecku, różnym zawodom, młodzieży, pisma sportowe, lokalne itp.
Najważniejszą rolę odgrywała prasa warszawska, przede wszystkim trzy jej dzienniki: w języku żydowskim „Hajnt” (zał. 1908) i „Moment” (zał. 1910), które ukazywały się w...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta
