Jak refakturować, by było zgodnie z prawem i skutecznie

Ustawa o VAT nie mówi nic na temat refakturowania usług, choć w obrocie gospodarczym często mamy z nim do czynienia. Brak regulacji prawnej powoduje jednak, że taki sposób przenoszenia kosztów jest obarczony ryzykiem podatkowym

Świadczy o tym choćby wyrok WSA we Wrocławiu z 8 grudnia 2008 r. (I SA/Wr 881/08), w którym sąd orzekł o braku możliwości refakturowania kosztów ubezpieczenia w ramach umowy leasingu >patrz ramka.

Co w dyrektywie...

Ustawa o VAT nie posługuje się pojęciem refakturowania ani nie reguluje skutków podatkowych zdarzenia polegającego na nabywaniu usług w swoim imieniu, ale na rachunek osoby trzeciej. W praktyce obrotu gospodarczego w Polsce przyjęto określać mianem refakturowania bardzo szeroką grupę zdarzeń gospodarczych, często takich, które dalece wykraczają poza ramy, jakimi dla konstrukcji prawnej refakturowania są zapisy art. 28 dyrektywy 2006/ 112/ WE. Zgodnie z tym przepisem, gdy podatnik działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi.

Zasadnicza różnica między tym, co w potocznym znaczeniu w obrocie gospodarczym uznaje się za refakturowanie, a tym, co zostało zapisane w przepisach prawa wspólnotowego, jest taka, że z prawnego punktu widzenia refakturowanie jest odsprzedażą usługi uprzednio nabytej, zatem czynność ta nie polega wyłącznie na wystawieniu faktury (refaktury). Samo wystawienie faktury jest rzeczą wtórną, regulowaną przepisami ustawy VAT.

...a co w praktyce

W istocie...