Trzecia stolica Rzeczypospolitej
Cichy Niemen płynący u stóp Góry Zamkowej w Grodnie, mosty na rzece, dachy przedmieść i wieżę kościoła franciszkanów na jej południowym brzegu można oglądać na setkach starych sztychów i obrazów.
Taki właśnie widok oglądał z wież Starego Zamku Stefan Batory, planując zwycięskie pochody na Moskwę polsko-litewskich wojsk jednoczącej się po Unii Lubelskiej Rzeczpospolitej Obojga Narodów. A także z okien opustoszałego Nowego Zamku Stanisław August Poniatowski, który, zmuszony tu do abdykacji w 1795 r. mieszkał w Grodnie jeszcze przez prawie dwa lata.
Jedno z najznaczniejszych miast Kresów od czasów pierwszych Jagiellonów, a zwłaszcza po Unii Lubelskiej, jak pomost spinało Koronę i Litwę. Od 1673 r. jako miejsce co trzeciego sejmu walnego, stało się „trzecią stolicą” Rzeczypospolitej Obojga Narodów, a u schyłku XVIII w. – symbolem jej katastrofy.
To w Grodnie sejm, pod lufami rosyjskich dział, zatwierdził w 1793 r. II rozbiór Polski.
Przez pięć wieków nad Niemnem spotykały się narody i wielkie religie Wschodu i Zachodu. Dziś 300-tysięczne Grodno – ze...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta