Wojna krążownicza Niemiec

źródło: Archiwum „Mówią Wieki"

Kpt. Hans Berg i marynarze z krążownika pomocniczego SMS „Möwe” po przechwyceniu statku „Appam” przewożącego m.in. niemieckich jeńców

źródło: Wikipedia

Niemieckie lekkie krążowniki – na pierwszym planie SMS „Dresden”

źródło: Wikipedia

Niemiecki transatlantyk „Kaiser Wilhelm der Grosse” na firmowy plakacie. Po wybuchu wojny statek stał się krążownikiem pomocniczym

źródło: AKG/East News

SMS „Emden” w Kanale Kilońskim, 1908 r.

źródło: AKG/East News

Niemiecki lekki krążownik SMS „Emden”, 1914 r.

źródło: AKG/East News

SMS „Emden” przejmuje brytyjski frachtowiec w Zatoce Bengalskiej, rys. C. Schon, 1914 r.

źródło: Wikipedia

Kpt. Karl von Müller, dowódca SMS „Emden”

źródło: EAST NEWS

Maszt krążownika „Żemczug” zatopionego w porcie Pinang

źródło: Wikipedia

Oddział pryzowy z SMS „Emden” na łodziach przy brzegu jednej z Wysp Kokosowych

źródło: Archiwum „Mówią Wieki"

Łódź z marynarzami SMS „Emden” – w tle osadzony na mieliznie niemiecki krążownik

źródło: Archiwum „Mówią Wieki"

Australijscy marynarze na tle wraku krążownika „Emden”

źródło: AKG/East News

Wrak „Emdena” przy brzegu wyspy Północny Keeling

źródło: Fotorzepa

SMS „Emden” zatapia dwa brytyjskie frachtowce na Oceanie Indyjskim, październik 1914 r., litografia z epoki

źródło: bundesarchiv/wikipedia

SMS „Königsberg” u brzegów Niemieckiej Afryki Wschodniej, 1914 – 1915

źródło: Archiwum „Mówią wieki”

Działo 105 mm zdjęte z SMS „Königsberg” używane przez oddziały niemieckie w Afryce Wschodniej, zdobyte przez Brytyjczyków w 1916 r.

źródło: Archiwum „Mówią Wieki"

Brytyjski krążownik HMS „Pegasus” zatopiony przez SMS „Königsberg” 20 września 1914 r. u brzegów Zanzibaru

źródło: Archiwum „Mówią Wieki"

Wrak SMS „Königsberg” w delcie Rufidżi

źródło: mary evans picture library/east news

Brytyjskie krążowniki rozstrzeliwują SMS „Dresden” u brzegów chilijskiej wyspy Más a Tierra

źródło: Archiwum „Mówią Wieki"

Biała flaga na maszcie SMS „Dresden” osaczonego u brzegów wyspy Más a Tierra

źródło: bridgeman art library

Załoga opuszcza tonący SMS „Dresden” u brzegów wyspy Más a Tierra, litografia z epoki

źródło: Archiwum „Mówią Wieki"

Krążownik HMS „Kent”, który przyczynił się do zagłady SMS „Dresden”

źródło: Archiwum „Mówią Wieki"

Niemiecki krążownik pomocniczy „Kaiser Wilhelm der Grosse” ostrzeliwany przez brytyjski krążownik „Highflyer” 26 lipca 1914 r.

źródło: AKG/East News, Zbiory Autora, Archiwum „Mówią Wieki”

Niemiecki krążownik pomocniczy „Wolf” przy zdobytym brytyjskim statku „Turitella”, który wszedł do służby niemieckiej jako „Iltis”

źródło: Archiwum „Mówią Wieki"

Niemiecki transatlantyk „Kronprinz Wilhelm” przerobiony na krążownik pomocniczy, po internowaniu w USA, 1916 r.

źródło: AKG/East News, Zbiory Autora, Archiwum „Mówią Wieki”

HMS „Audacious” tonie po wejściu na minę postawioną przez SMS „Berlin”, 1914 r.

źródło: BIBLIOTEKA KONGRESU USA, MUZEUM NARODOWE W WARSZAWIE, ARCHIWUM „MÓWIĄ WIEKI”

Brytyjski niszczyciel HMS „Ramsey” zatopiony przez krążownik pomocniczy „Meteor”

źródło: Wikipedia

SMS „Karlsruhe” zatapia aliancki statek handlowy, niemiecka pocztówka propagandowa, 1915 r.

źródło: Archiwum „Mówią Wieki"

Brytyjski okręt liniowy „King Edward VII”, który zatonął na minie postawionej przez SMS „Möwe”

źródło: Archiwum „Mówią Wieki"

SMS „Möwe” w porcie w Kilonii 4. Niemiecki krążownik pomocniczy SMS „Geier”

źródło: bundesarchiv/wikipedia

Kpt. Felix von Luckner, dowódca krążownika pomocniczego „Seeadler”

źródło: bundesarchiv/wikipedia

Marynarze z SMS „Seeadler” czyszczą pociski armatnie w Niemieckiej Afryce Wschodniej

źródło: Archiwum „Mówią Wieki"

Niemiecki statek pasażerski „Cap Polonio”, który zamierzano przerobić na krążownik pomocniczy „Vinet”

źródło: Archiwum „Mówią Wieki"

Niemieckie liniowce „Kronprinz Wilhelm” i „Prinz Eitel Friedrich” internowane w Filadelfii, 1917 r.

źródło: BIBLIOTEKA KONGRESU USA

Marynarze z „Prinz Eitel Friedrich” internowani w USA

źródło: mary evans picture library/east news

SMS „Emden” bombarduje zbiorniki z ropą w porcie Madras 22 września 1914 r., litografia z epoki

Istotną rolę w niemieckiej strategii odcięcia Wielkiej Brytanii od dostaw drogą morską i dezorganizowania alianckiej żeglugi odgrywały krążowniki i krążowniki pomocnicze (uzbrojone statki handlowe), które polowały na frachtowce i atakowały mniejsze porty. Miały nie tylko zadawać przeciwnikom straty, ale także pokazywać światu, że Niemcy liczą się na oceanach

Niemcy do walki z żeglugą aliantów przeznaczyli okręty znajdujące się przed wybuchem wojny poza portami macierzystymi. Chcieli osłabić siły alianckie blokujące wybrzeże Niemiec oraz ich sojuszników na Morzu Śródziemnym. Aby znaleźć pojedynczy okręt na bezmiarach oceanu, należało do tego wykorzystać co najmniej kilka okrętów, które się za nim uganiały, zamiast zaciskać pierścień blokady. Poza tym alianci, zwłaszcza Brytyjczycy, byli uzależnieni od dostaw żywności i surowców potrzebnych nie tylko do prowadzenia wojny, ale także egzystencji narodu. Wojska lądowe należało przewieźć do Europy z Australii, Nowej Zelandii, Indii, Kanady i Afryki Południowej. U-Booty nie były jeszcze na takim poziomie technicznym, aby operować na odległych akwenach, na których nie było niemieckich baz. Ciężar działań korsarskich spadł więc na okręty nawodne.

Niemcy mieli poza wodami macierzystymi sporo okrętów. Jednak do wojny z żeglugą, ze względu na parametry techniczne (prędkość, zasięg, dzielność morska i autonomiczność), nadawały się tylko krążowniki, przez co ich działania określa się w literaturze mianem wojny krążowniczej, a okręty – rajderami. W Cingtao na wybrzeżu Chin bazował Wschodnioazjatycki Dywizjon Krążowników admirała grafa von Spee. Jego trzon stanowiły krążowniki pancerne „Gneisenau" i „Scharnchorst" oraz lekkie krążowniki. Ten najsilniejszy zespół niemiecki...