Cena istnienia, sztuka przetrwania

autor zdjęcia: Piotr Guzik

źródło: Fotorzepa

źródło: Archiwum

Stanisław Stomma wstrzymuje się od głosu podczas uchwalania zmian w konstytucji. Rok 1976. (fot. znak/arch. Stanisława Stommy)

źródło: Archiwum

Marek Skwarnicki twierdzi, że odmówił donoszenia Służbie Bezpieczeństwa o tym, co dzieje się w Watykanie (fot. Arturo Mari)

Legenda „Tygodnika Powszechnego” jako nieskazitelnego bastionu oporu wobec komuny niezupełnie odpowiada rzeczywistości

– Nie daruję! – tak zareagował Krzysztof Kozłowski na fragmenty książki Romana Graczyka, która opowiada o kontaktach redaktorów „Tygodnika Powszechnego" z SB. „Cena przetrwania" uderza w nieskazitelny monument, jakim jest dla wielu środowisko skupione wokół redakcji przy ul. Wiślnej 12 w Krakowie. Stwarza także okazję do debaty o tym, jak wysoka była cena kompromisu z komunistyczną władzą.

A legenda „Tygodnika" ma się doskonale. Na tyle, że Piotr Mucharski, który od marca będzie nowym redaktorem naczelnym gazety, nie pali się do zajęcia gabinetu po Jerzym Turowiczu i ustępującym z funkcji księdzu Adamie Bonieckim. – Przeprowadzka onieśmiela, bo tu czuje się obecność największych postaci tego środowiska – mówi.

W 1988 roku dzięki Romanowi Graczykowi dostał posadę korektora w „Tygodniku". Gdy przyszedł do redakcji, „trzęsły mu się portki". – Zgodziłbym się na etat pucybuta – byle w „Tygodniku Powszechnym" – wyznał w rozmowie z księdzem Bonieckim opublikowanej przez własną gazetę.

Rodziców Piotra Mucharskiego odwiedził zresztą wówczas esbek, by ostrzec ich, że syn przekreślił szanse na karierę, skoro pracuje z wrogami socjalizmu.

– Mam poczucie długu wobec ludzi „Tygodnika". Tu się urodziłem jako dziennikarz – zapewnia Mucharski. – Moje sukcesy i uznanie – Wiktor czy Nagroda im. Fikusa – wzięły się z „Tygodnika"....